หาสันติภาพในกลางคืน

ฉันเคยคิดว่าการพนันคือเรื่องดวงดาว—จนถึงยามสองโมง ดื่มกาแฟดำใต้แสงนีออนระยิ่ง มองตัวคูณเพิ่มขึ้นสู่เลข7x แม่ของฉันที่เติบโตในบรอนซ์วิลล์บอกว่า: ‘เทพไม่ให้รางวัลแก่ผู้ตามหา—แต่ให้กับผู้ที่ฟัง’ ดังนั้นฉันเลิกเล่นเพื่อเอาชัยชนะ และเริ่มจับลมหาย ในคราช เทอร์เรน บอล ทุกสปินคือตำนานสมัยใหม่: เซียสไม่คำรามที่นี่—เขากระซอบ เส้นโค้งไม่มีการโกง; มันเป็นจังหว่าง และทุกทางออก? มันไม่ใช่ความพ่ายแพ้—แต่เป็นการไหวคอ ฉันตั้งขีดจำกัดรายวันไว้ที่30ดอลลาร์—not เพราะกลัว—แต่เพราะรักตัวเองพอๆ จะหยุดเมื่อเมตรแตะ5x? ฉันจากไป. ไม่มีดราม่า. เพียงความเงียบ certain เรียกว่าความกลัว—but สติปัญญาไม่มีเสียง—it’s quiet. ฉันเล่นเฉพาะยามเมืองหลับใหล—and เมื่อดวงดาวรู้สึกเหมือนบรรพบุตรเฝาอยู่เหนือฉัน รางวัลแท้จริง? ไม่ใช่น้ำเงินตอบ—but เป็นความกระจ่างใส