พบแสงในคืนเงียบสำหรับนักพนันสมัย

ฉันเคยคิดว่าการพนันคือเรื่องชัยชนะ—จนคืนหนึ่ง นั่งคนเดียวพร้อมกาแฟ ฉันรู้ว่ามันไม่เกี่ยวข้องกับตัวคูณ มันเกี่ยวข้องกับจังหวะ เติบโตระหว่างเพลงแอฟริกา-เปอร์โตริโก ฉันเรียนรู้ว่าความเงียบมีความจริงมากกว่าอัลกอริทึม คาสิโนไม่ใช่วัดแห่งโชค—แต่เป็นปราสาทแห่งเวลา ฉันเริ่มจากเด็ก $10 โดยไม่เร่งรีบ เพียงเฝมองเส้นโค้งที่เปล่งประกายเหมือนแสงจันดาวบนผิ้วน้ำ c母亲เคยบอกฉัน: ‘อย่าไล่ตามฟ้าผ่า’ ฟังช่วงหยุด’ ฉันตั้งทางออกอัตโนมาติกที่2x—notเพราะกลัวการสูญเสีย—แต่เพราะฉันรักสงบ เมื่อเม็ดเตอร์กระพริบเขียว มันรู้สึกเหมือนคำภาวนา—notใช่ความโชค… ตำนานไม่ใช่องค์ประกอบ—they เป็นบทกวีที่เขียนด้วยแสง ‘Whisper of Aphrodite’ ไม่ได้ให้แจ็คพอต—แต่อุทานความอดทนลงในกระดูกของฉัน